15. Nakaabot ako sa Tel Abib, sa daplin sa Suba sa Kebar diin nagapuyo ang mga binihag. Nagpabilin ako didto uban kanila sulod sa pito ka adlaw. Naluyahan ako tungod sa mga butang nga akong nakita.
16. Paglabay sa pito ka adlaw, miingon ang Ginoo kanako,
17. “Tawo, gipili ko ikaw nga magbalantay sa katawhan sa Israel. Busa kon may madungog ka nga pasidaan gikan kanako isulti dayon ngadto kanila.
18. Kon moingon ako sa usa ka tawong daotan nga mamatay gayod siya, apan wala mo siya pasidan-i nga mobiya sa iyang daotang binuhatan aron maluwas ang iyang kinabuhi, mamatay ang maong daotang tawo tungod sa iyang sala, ug paninglan ko ikaw sa iyang kamatayon.
19. Apan kon gipasidan-an mo siya ug wala siya mobiya sa iyang daotang binuhatan, mamatay siya tungod sa iyang sala, apan wala kay tulubagon.
20. Kon ang matarong nga tawo magpakasala, ug pasagdan ko lang siya sa maong kahimtang, mamatay siya. Kon wala mo siya pasidan-i, mamatay siya tungod sa iyang sala, ug dili ko hinumdoman ang mga maayo niyang binuhatan. Apan paninglan ko ikaw sa iyang kamatayon.
21. Apan kon gipasidan-an mo siya nga dili magpakasala, ug mituman siya kanimo, dili siya mamatay ug wala kay tulubagon.”
22. Gigamhan ako sa Ginoo ug miingon siya kanako, “Adto karon dayon sa kapatagan, kay didto may isulti ako kanimo.”
23. Busa miadto dayon ako sa kapatagan, ug nakita ko ang gahom sa Ginoo nga sama sa nakita ko didto sa daplin sa Suba sa Kebar, ug mihapa ako.
24. Unya gigamhan ako sa Espiritu ug gipatindog, ug giingnan, “Pauli ug panirado sa imong balay!
25. Didto, gapuson ka ug pisi aron dili ka makapakig-uban sa imong mga katagilungsod.
26. Maamang ka aron dili ka makapahimangno niining masinupakon nga katawhan.
27. Apan sa higayon nga makigsulti ako kanimo, pasultihon ko na ikaw. Ug ako, ang Ginoong Dios, magasugo kanimo sa pagsulti sa akong mensahe kanila. Ang uban kanila mamati, apan ang uban dili, kay mga masinupakon sila nga katawhan.”