1. Miingon ang Ginoo kanako,
2. “Tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang ngil-ad nga mga buhat.
3. Ingna siya nga ako, ang Ginoong Dios nagaingon, kaniya: Usa ikaw ka Canaanhon! Ang imong amahan usa ka Amornon, ug ang imong inahan usa ka Hithanon.
4. Ug sa imong pagkahimugso walay nagputol sa imong pusod, walay naghugas kanimo, o naghaplas kanimog asin, o nagputos kanimog lampin.
5. Wala gayoy nagpakabana sa paghimo niining mga butanga diha kanimo; wala gayoy nalooy kanimo. Gilabay ka lang hinuon didto sa uma, ug gikasilagan sukad sa adlaw sa imong pagkahimugso.
6. “ ‘Unya sa dihang miagi ako duol kanimo, nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon mong dugo. Giingnan ko ikaw nga mabuhi ka gayod.
7. Gipadako ko ikaw sama sa usa ka tanom sa uma. Midako ka ug nahimong dalaga. Naporma ang imong mga dughan ug mitaas ang imong buhok, apan hubo ka lang gihapon.
8. “ ‘Sa pag-agi ko pag-usab duol kanimo, nakita ko nga mahimo ka nang pangasaw-on. Busa gitabonan ko sa akong kupo ang imong pagkahubo. Nanumpa ako nga mahalon ko ikaw. Naghimo akog kasabotan kanimo, ug ikaw naako. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
9. “ ‘Unya gihugasan ko ang mga dugo sa imong lawas, ug gihaplasan ko ikaw ug lana.
10. Unya gipabistihan ko ikaw ug mahalong bisti nga linen ug seda nga binordahan, ug gisul-oban ug panit nga sandalyas.