1. Ang katawhan moingon,“Ngari kamo, mamalik kita sa Ginoo,kay gipasakitan kita niya apan iya kitang ayohon;gisamaran kita niya apan karon iyang bindahian.
2. Tapos sa duha ka adlaw buhion kita niya,ug bangonon kita niya sa ikatulo nga adlaw,ug mabuhi kita uban kaniya.
3. Ilhon nato ang Ginoo.Moanhi gayod siya kanato,sama nga moabot gayod ang kabuntagon;moanhi siya sama nga ulan,sa ulan panahon sa tingpugas nga mobisibis sa yuta.”
4. Ang Ginoo miingon,“Unsa may buhaton ko kanimo, O Efraim,ingon man kanimo, O Juda?Ang imong gugma kanako sama sa gabon sa buntag,ug sa yamog nga dali rang mahanaw.
5. Busa gipadala ko nganha kaninyo ang akong mga propetauban sa akong mensahe sa silot ug kalaglagan.Ang akong hukom klaro gayod kaayo.
6. Ang akong gipangayo kaninyomao ang gugmang walay paglubad, dili ang mga halad.Ang akong gipaabot mao ang inyong pagkahibalo kanako nga inyong Dios,dili ang inyong paghalad ug mga halad nga sunogon.