1. Ang Israel sama sa paras nga himunga.Sa dihang midaghan ang bunga niini,midugang usab siya pagpamuhat ug mga halaran;sa pag-uswag sa iyang nasod,gipanindotan usab niya ang iyang mga haliging sagrado.
2. Malimbongon ang ilang kasingkasing;kinahanglang antuson nila ang silot tungod sa ilang sala,kay dugmokon sa Dios ang ilang mga halaranug ang ilang mga haliging sagrado.
3. Unya makaingon sila,“Kami walay hari kay wala man namo kahadloki ang Ginoo.Unsa man say kapuslanan sa hari alang kanato?”
4. Mga pulong lamang nga walay unod ang ilang gilitok;ug wala nila hatagig bili ang ilang mga panaad;busa ang kastigo miabot kanila,sama sa makahilong sagbot nga nanurok sa tudling sa kaumahan.
5. Nangurog ang mga tawo sa Samaria,tungod kay gikuha ang bulawang baka gikan sa Bet-aben.Tungod niini, maghilak ang iyang katawhan,ug hilakan usab kini sa mga pari sa mga diosdios;hilakan nila ang himaya niini nga nawala.
6. Ang maong baka sa Bet-aben dad-on ngadto sa Asiria,ingon nga gasa alang sa gamhanang hari.Maulawan ang Israel tungod sa tambag nga iyang gisunod.
7. Mahanaw ang hari sa Samaria,daw sinapsap sa kahoy nga naglutaw sa tubig.
8. Gun-obon ang mga halaran sa Aben,nga maoy nakaangin sa Israel sa pagpakasala.Sa ilang mga halaran manubo ang mga tunok ug mga sagbot,ug unya moingon sila sa mga bukid, “Taboni kami,”ug ngadto sa kabungtoran moingon, “Tumpagi kami.”
9. Ang Ginoo miingon,“Nakasala ang katawhan sa Israel sukad pa sa Gibeah,ug nagpadayon sila sa pagpakasala.Busa maabtan gayod silag gubat didto sa Gibeah.
10. Sulongon ko sila aron silotan tungod sa ilang mga sala;pasulongon ko ang kanasoran batok kanila,ug kastigohon ko sila tungod sa hilabihan nilang pagpakasala.
11. “Ang Efraim kaniadto sama sa usa ka dumagang baka nga gibansay sa paggiok,ug wala ko sangonig yugo ang iyang nindot nga liog,apan karon sangonan ko siyag yugo.Padarohon ko ang Judaug si Jacob maoy mobungkag sa tibugol nga dinaro.
12. Sultihan ko sila, ‘Daroha ang inyong uma,ug ipugas ang binhi sa katarong,aron maani ninyo ang bunga sa gugma nga walay paglubad.Panahon na nga pangitaon ninyo ako, ang Ginoo,aron ipaulan ko kaninyo ang kaluwasan.’
13. Gipugas ninyo ang kangil-adbusa inyong naani ang pagdaugdaogug ang bunga sa mga bakakmaoy inyong nakaon!“Kay nagsalig man kamo sa mga karwahiug sa kadaghan sa inyong mga sundalo,
14. moabot kaninyo ang kasamok sa gubat,ug panlumpagon ang inyong mga kota.Mahisama unya kini sa pagguba ni Salman sa Bet-arbel panahon sa gubat,diin ang mga inahan gipangwataswatas ingon man ang ilang mga anak.
15. Mahitabo usab kini kanimo, O Betel,tungod sa imong pagkadaotan.Sa pagsugod gayod sa gubat ang hari sa Israel mamatay.”