8. Anak, pamatia ang gitudlo kanimo sa imong amahan ug patalinghogi ang gisulti sa imong inahan
9. kay ang ilang gitudlo kanimo makaayo sa imong pamatasan sama sa anindot nga purong ug mga medalyon sa kuwintas.
10. Anak, kon tintalon ka sa mga makasasala, ayaw pagpadala kanila.
11. Kon moingon sila kanimo, “Sigi, mangita tag patyonon. Mangatang ta sa mga walay sala aron masadya ta
12. ug sama sa Seol tukbon nato sila ug dili gayod nato biyaang buhi ang atong mga biktima;
13. mangita tag mga bahandi ug pun-on nato ang atong mga balay sa atong kinawat!
14. Sigi, uban kanamo ug bahinon nato ang tanan natong kinawat.”
15. Anak, ayaw gayod pag-uban sa mga tawo nga sama kanila. Paglikay kanila
16. kay andam sila kanunay nga mobuhat ug daotan. Andam sila kanunay nga mopatay.
17. Kawang lamang ang pagbutang ug lit-ag kon nagtan-aw sa imong gibuhat ang langgam nga buot mong lit-agon.
18. Apan ang maong mga tawo naglit-ag lamang sa ilang kaugalingon. Ang ila rang kaugalingong kinabuhi maoy ilang malit-ag.
19. Mao kini ang dangatan sa nanginabuhi pinaagi sa kabangis ug pagpanglimbong. Sila ra ang nag-unay pagtapos sa ilang kinabuhi.
20. Pamati! Nagtawag ang kaalam diha sa kadalanan ug sa mga merkado!
21. Nagsinggit kini diha sa ganghaan sa mga siyudad ug sa tanang dapit nga tigomanan sa mga tawo. Kini ang iyang giingon,
22. “Mga buangbuang! Magpadayon na ba lamang kamo sa inyong binuang? Magsigi ba lamang kamog bugalbugal sa kahibalo? Dili na ba gayod kamo makasabot?
23. Pamati kamo sa akong pagbadlong kaninyo; hatagan ko kamog maayong tambag ug ipakig-ambit ko kaninyo ang akong kahibalo.
24. Nagsigi akog tawag ug dapit kaninyo apan dili kamo mamati ug wala lamang ako ninyo tagda.