12. Padayega ug pahimayaa sa Ginoo,sila nga nagpuyo sa layo nga kayutaan.
13. Makig-away ang Ginoo sama sa sundalo,sama sa usa ka bayani nga namungot pag-ayo;mimando siya sa pagsulongug nagmadaugon siya batok sa iyang mga kaaway.
14. Ang Dios miingon,“Nagpailob ako sulod sa dugayng panahon;nagpakahilom ug gipugngan ko ang akong kaugalingon,apan karon mosinggit akosama sa usa ka babaye nga nagbati ug nag-abot ang gininhawa.
15. Lumpagon ko ang kabukiran ug kabungtoran,ug palayaon ang mga sagbot ug kakahoyan;himoon kong diserto ang kasubaan,ug pahubson ang mga linaw.
16. “Tultolan ko ang mga buta sa dalan nga wala nila hiagii.Himoon kong kahayag ang ilang kangitngit,ug patagon ang gansanggansangon nga mga dapit nga ilang pagalaktan.Mao kini ang akong mga saad,ug tumanon ko gayod kini.
17. Managan ug maulawan gayod ang mosalig sa mga diosdios,ug ang moingon sa tinunaw nga mga larawan,‘Kamo maoy among mga dios.’”
18. Ang Ginoo miingon,“Pamati, kamong mga bungol;ug tan-aw, kamong mga buta.
19. Kinsay ingon kabuta sa akong alagadug ingon kabungol sa akong sinugo?
20. Daghan kamog nakitaapan dili kamo motuman niini,makadungog kamoapan dili kamo mamati.”
21. Ang Ginoo matarongbusa gipatigbabaw niya ang iyang mga balaod ug mga pagtulon-an;gusto siya nga tumanon sa iyang katawhan ang iyang kasugoan.
22. Apan ang iyang katawhan gitulisan ug gikawatan;silang tanan nahulog sa gahongug gitambog diha sa mga bilanggoan;nahimo silang tukbonon nga wala gayoy makaluwas,inagaw nga walay moingon, “Iuli kana!”