1. Ang Ginoo miingon,“Ania ang akong alagad nga akong gitabangan,akong pinili ug gikahimut-an pag-ayo;gihatag ko kaniya ang akong Espirituug hatagan niyag hustisya ang kanasoran.
2. Dili siya mosinggit o motuaw;dili siya maghimog saba nga pakigpulong sa kadalanan.
3. Dili niya balion ang huyang nga bugangug dili niya palungon ang nagkaawop nga suga;ipatuman gayod niya ang hustisya.
4. Dili gayod siya mawad-an ug paglaom o maluyahangtod nga mapatunhay niya ang hustisya dinhi sa kalibotan;ang kapuloan magpaabot sa iyang balaod.”
5. Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo, nga maoy nagbuhat sa kalangitan,ug naghikyad niini ug nag-umol sa kalibotan ug sa mga butang nga anaa niini.Siya maoy naghatag ug gininhawa sa katawhan ug kinabuhi sa tanang binuhat.Ug karon siya nag-ingon sa iyang sulugoon,
6. “Ako, ang Ginoo, nagtawag kanimoaron ipatunhay mo ang katarong;pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan uban sa tanang katawhan,ug himoon ko ikawng kahayag sa kanasoran,
7. aron pagpabuka sa mata sa mga buta,ug pagpagawas sa mga binilanggo gikan sa mangitngit nga bilanggoan.
8. “Ako mao si Yahwehug mao kana ang akong ngalan;dili ko gayod ihatag kang bisan kinsa ang akong himaya,o ang akong dungog ngadto sa mga larawan nga diosdios.
9. Ang akong gisulti kaniadto nahitabo na karon,ug gipahayag ko karon ang bag-ong mga butangbisag wala pa kini mahitabo.”
10. Pag-awit ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo,ug dayga siya, O kalibotan!Dayga siya, O mga sakayanon;dayga siya, tanang binuhat sa kadagatan;pag-awit kamo, O kapuloan!
11. Pasinggita sa pagdayeg ang kamingawan ug ang mga siyudad,dayga siya, mga lumolupyo sa Kedar.Paawita nga malipayon ang mga lumolupyo sa Sela,pasinggita sila sa kalipay didto sa mga tumoy sa kabukiran.
12. Padayega ug pahimayaa sa Ginoo,sila nga nagpuyo sa layo nga kayutaan.
13. Makig-away ang Ginoo sama sa sundalo,sama sa usa ka bayani nga namungot pag-ayo;mimando siya sa pagsulongug nagmadaugon siya batok sa iyang mga kaaway.
14. Ang Dios miingon,“Nagpailob ako sulod sa dugayng panahon;nagpakahilom ug gipugngan ko ang akong kaugalingon,apan karon mosinggit akosama sa usa ka babaye nga nagbati ug nag-abot ang gininhawa.
15. Lumpagon ko ang kabukiran ug kabungtoran,ug palayaon ang mga sagbot ug kakahoyan;himoon kong diserto ang kasubaan,ug pahubson ang mga linaw.
16. “Tultolan ko ang mga buta sa dalan nga wala nila hiagii.Himoon kong kahayag ang ilang kangitngit,ug patagon ang gansanggansangon nga mga dapit nga ilang pagalaktan.Mao kini ang akong mga saad,ug tumanon ko gayod kini.
17. Managan ug maulawan gayod ang mosalig sa mga diosdios,ug ang moingon sa tinunaw nga mga larawan,‘Kamo maoy among mga dios.’”
18. Ang Ginoo miingon,“Pamati, kamong mga bungol;ug tan-aw, kamong mga buta.
19. Kinsay ingon kabuta sa akong alagadug ingon kabungol sa akong sinugo?
20. Daghan kamog nakitaapan dili kamo motuman niini,makadungog kamoapan dili kamo mamati.”
21. Ang Ginoo matarongbusa gipatigbabaw niya ang iyang mga balaod ug mga pagtulon-an;gusto siya nga tumanon sa iyang katawhan ang iyang kasugoan.
22. Apan ang iyang katawhan gitulisan ug gikawatan;silang tanan nahulog sa gahongug gitambog diha sa mga bilanggoan;nahimo silang tukbonon nga wala gayoy makaluwas,inagaw nga walay moingon, “Iuli kana!”
23. Kinsa kaninyo ang mamati niiniug magtagad sukad karon?
24. Kinsay nagtugyan kang Jacob ngadto sa mga mangingilog,ug kang Israel ngadto sa mga tulisan?Dili ba sa Ginoo man kita nakasala,ug iya mang balaod ang wala nato tumana?
25. Busa gipahamtang niya kanato ang iyang kasukoug ang mga makalilisang nga gubat;sama sa kalayo ang iyang kasuko nga misunog kanatoapan wala kita motagam;napaig kita apan wala kita makakat-on gikan niini.