1. Ang Ginoo miingon,“Ania ang akong alagad nga akong gitabangan,akong pinili ug gikahimut-an pag-ayo;gihatag ko kaniya ang akong Espirituug hatagan niyag hustisya ang kanasoran.
2. Dili siya mosinggit o motuaw;dili siya maghimog saba nga pakigpulong sa kadalanan.
3. Dili niya balion ang huyang nga bugangug dili niya palungon ang nagkaawop nga suga;ipatuman gayod niya ang hustisya.
4. Dili gayod siya mawad-an ug paglaom o maluyahangtod nga mapatunhay niya ang hustisya dinhi sa kalibotan;ang kapuloan magpaabot sa iyang balaod.”
5. Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo, nga maoy nagbuhat sa kalangitan,ug naghikyad niini ug nag-umol sa kalibotan ug sa mga butang nga anaa niini.Siya maoy naghatag ug gininhawa sa katawhan ug kinabuhi sa tanang binuhat.Ug karon siya nag-ingon sa iyang sulugoon,
6. “Ako, ang Ginoo, nagtawag kanimoaron ipatunhay mo ang katarong;pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan uban sa tanang katawhan,ug himoon ko ikawng kahayag sa kanasoran,
7. aron pagpabuka sa mata sa mga buta,ug pagpagawas sa mga binilanggo gikan sa mangitngit nga bilanggoan.