3. Miingon si Jose sa iyang mga igsoon, “Ako si Jose! Buhi pa ba ang akong amahan?” Apan nalisang pag-ayo ang iyang mga igsoon ug wala sila makatubag.
4. Unya miingon si Jose kanila, “Duol kamo kanako.” Ug miduol sila ug giingnan sila ni Jose, “Ako ang inyong igsoon nga gibaligya ninyo nganhi sa Ehipto.
5. Apan ayaw ikaguol o pakasad-a ang inyong kaugalingon tungod sa inyong pagbaligya kanako. Kay ang Dios maoy nagpaanhi kanako una kaninyo aron maluwas ang kinabuhi sa katawhan.
6. Ikaduhang tuig pa lamang kini sa gutom. May lima pa ka tuig nga dili mahimo ang pagdaro ug pag-ani.
7. Gipauna ako sa Dios nganhi aron pagsiguro nga may mga kaliwat kamo nga mahibilin ug aron maluwas kamo.
8. Busa dili kamo ang nagpadala kanako nganhi kondili ang Dios. Gihimo niya ako nga daw amahan ni Paraon ug gitugyan kanako ang katungod sa pagdumala sa tibuok nasod ug sa pagmando sa tibuok Ehipto.
9. “Karon pagdali kamog pauli ngadto sa akong amahan ug suginli siya nga mao kini ang giingon sa iyang anak nga si Jose: ‘Gihimo ako sa Dios nga gobernador sa tibuok Ehipto busa ari diri sa walay langan.
10. Makapuyo ka diri sa yuta sa Gosen aron mahiduol na ikaw kanako ingon man ang imong mga anak ug mga apo lakip ang imong mga karnero, mga kanding, mga baka ug ang tanan nga imoha.
11. Kon ari ka puyo sa Gosen, maatiman ko ikaw. May lima pa ka tuig nga gutom ug dili ako buot nga magkalisodlisod ka ug ang imong pamilya ug ang tanan nga imoha.’
12. Nakakita kamong tanan ug ikaw usab, Benjamin, nga ako gayod ang nakigsulti kaninyo.