20. Gitubag ka namo, nga may amahan pa kami nga tigulang na ug usa ka manghod nga natawo sa tigulang na ang among amahan. Ang igsoon niining bataa patay na ug siya na lamang ang buhing anak sa iyang inahan. Pinangga kining bataa sa iyang amahan.
21. Ug giingnan mo kami nga dad-on siya nganhi kay motan-aw ka kaniya.
22. Gitubag ka namo nga dili siya makabiya sa iyang amahan kay kon mahimulag siya, mamatay gayod ang iyang amahan.
23. Apan miingon ka nga dili na kami makaatubang kanimo kon dili namo madala ang among kamanghoran.
24. “Sa paghiuli namo sa among amahan nga imong sulugoon, gisuginlan namo siya sa imong giingon.
25. Unya miingon siya kanamo, ‘Balik kamo aron pagpalit ug diyutayng pagkaon.’
26. Gitubag namo siya nga dili kami moanhi kay dili kami dawaton sa tawo kon dili namo madala ang among kamanghoran. Moanhi lamang kami kon siya mahiuban kanamo.
27. Miingon ang among amahan, ‘Nasayod kamo nga ang akong asawa nanganak ug duha ka lalaki.
28. Mibiya na kanako ang usa kanila ug nagtuo ako nga giwataswatas siya sa mga mananap nga ihalas kay wala ko na man siya igkita.
29. Busa kon kining anak nga nahibilin kanako karon inyong dad-on ug may daotan nga mahitabo kaniya, mamatay gayod ako sa kaguol kay tigulang na man ako.’”
30-31. Mipadayon si Juda, “Busa kon dili mahikuyog kanako ang bata inigbalik ko sa akong amahan, mamatay gayod siya kay gimahal man niya pag-ayo kining bataa. Kami unya ang makahatag sa among amahan ug kaguol nga makapatay kaniya kay tigulang na man siya.
32. Gigarantiya ko sa akong amahan ang akong kinabuhi alang niining bataa. Giingnan ko siya nga kon ugaling dili ko madala pagbalik ang bata, akoy responsable kaniya sa tibuok kong kinabuhi.