1. Giingnan ako sa Ginoo,
2. “Tawo, sultihi ang mga pangulo sa Israel nga nag-ingon ang Ginoong Dios: Mga magbalantay sa Israel, nganong kamo man hinuon ang naniguro pagpangaon? Dili ba nga ang inyong katungdanan mao man ang pagpakaon sa mga karnero?
3. Giihaw ug gikaon ninyo ang mga karnerong tambok ug gihimo ninyog bisti ang balhibo niini apan wala ninyo pakan-a ang mga karnero.
4. Wala ninyo lig-ona ang mga maluyahon, wala ninyo ayoha ang mga masakiton, wala ninyo lakilakii ang mga piangon, wala ninyo dad-a pagbalik ang mga nahisalaag ug wala ninyo pangitaa ang nangawala. Gilisudlisod hinuon ninyo sila ug bangis kamo sa inyong pagdumala kanila.
5. Nagkatibulaag sila kay wala may nagbantay kanila busa gipanukob sila sa mga mananap nga ihalas.
6. Nagkatibulaag ang akong mga karnero diha sa mga bukid ug sa mga bungtod ug sa nagkalainlaing dapit sa kalibotan apan walay nangita kanila.”
7. Busa kamong mga magbalantay sa mga karnero, pamati sa pulong sa Ginoo:
8. “Ako, ang Ginoong Dios, buhi. Nahimong tukbonon sa mga mananap ang akong mga karnero kay wala may nagbantay kanila. Walay nangita sa akong mga karnerong nangawala ug nagbusog lamang sa ilang kaugalingon ang mga magbalantay niini inay ilang pakan-on ang mga karnero.
9. Busa kamong mga magbalantay, pamati kamo niining akong pulong:
10. Makigbatok ako sa mga magbalantay ug paninglan ko kamo sa akong mga karnero ug dili ko na kamo tugyanan sa pagpakaon sa akong mga karnero. Dili na usab mahitabo nga ang mga magbalantay magpatambok lamang sa ilang kaugalingon. Luwason ko ang akong mga karnero gikan kanila aron dili na sila makakaon pa niini.”
11. Nag-ingon ang Ginoong Dios, “Ako mismo maoy mangita sa akong mga karnero.
12. Sama nga ang magbalantay sa karnero mangita sa iyang karnerong nawala, pangitaon ko usab ang akong mga karnero ug luwason ko sila gikan sa tanang dapit diin sila nahisalaag usa niana ka adlaw nga mangiob.