7. Apan ang katawhan sa Israel nga maoy paadtoan ko kanimo dili mamati kanimo kay gani ako wala man nila tagda kay gahi man silag ulo ug tig-ag kasingkasing.
8. Apan hatagan ko ikaw ug kaisog sa pagpakigharong kanila
9. ug himoon kong sama kagahi sa bato ang imong ulo busa ayaw kahadlok kanila o kalisang tungod sa ilang pagkamasupilon.”
10. Midugang pa gayod siya pag-ingon kanako, “Tawo, pamatia ug tuohi ang tanang isulti ko kanimo
11. ug lakaw ngadto sa mga nabihag mong katawhan ug ingna sila, ‘Kini ang giingon sa Ginoong Dios, mamati man sila o dili.’”
12. Unya gibayaw ako sa Espiritu ug nabati nako gikan sa akong luyo ang daw dahunog sa usa ka dakong linog nga miingon, “Dayga ang himaya sa Ginoo nga anaa sa langit.”
13. Mao kadto ang dahunog sa mga pako sa upat ka binuhat samtang nagkasingki sila ug ang kabanha sa mga ligid nga diha sa tupad nila.
14. Gibayaw ug gidala ako sa Espiritu ug napuno sa kalipay ang akong kasingkasing kay si Yahweh nagmando man kanako.
15. Nahiabot ako sa Tel-abib, didto sa daplin sa Suba sa Kebar nga maoy gipuy-an sa mga binihag nga Israelita ug mipuyo ako tipon kanila sulod sa pito ka adlaw uban sa dakong kalibog tungod sa akong nakita.
16. Sa pagkatapos sa pito ka adlaw, giingnan ako sa Ginoo,
17. “Tawo, gihimo ko ikawng magbalantay sa nasod sa Israel ug ikaw ang mopahimangno kanila kon may isulti ako kanimo.
18. Kon moingon gani ako sa tawong daotan, ‘Mamatay ka,’ ug unya dili mo siya pahimangnoan o agnihon sa pagbiya sa daotan niyang pagkinabuhi aron maluwas siya, ang maong tawo mamatay gayod diha sa iyang pagkadaotan apan ikaw ang paninglan ko sa iyang kamatayon.