9. “Tawo, kon mangutana kanimo ang masupilong katawhan sa Israel kon unsay imong gibuhat,
10. ingna sila nga nag-ingon ang Ginoong Dios, ‘Kining maong mensahe alang sa pangulo sa Jerusalem ug sa tibuok katawhan sa Israel nga nagpuyo niini.’
11. Ingna sila, ‘Pasidaan ako alang kaninyo; mahitabo kaninyo ang akong gibuhat. Mangabihag kamo.’
12. Ang inyong pangulo magpas-an sa iyang dad-onon diha sa ngitngit samtang maglakaw siya. Maglungag siya sa paril ug molusot siya niini. Tabonan niya ang iyang nawong aron dili siya makakita sa iyang laktan.
13. Unya pukoton ko siya ug dad-on ngadto sa Babilonia apan dili siya makakita niini ug mamatay siya didto.
14. Patibulaagon ko sa tibuok kalibotan ang iyang mga magtatambag ug mga sundalo ug laniton ko ang espada ug patyon sila.
15. Makaila unya sila nga ako mao ang Ginoo inigpatibulaag ko na kanila ngadto sa kanasoran.
16. Apan paikyason ko ang pipila kanila gikan sa espada, sa gutom ug sa sakit aron isugid nila ang ilang pagkadaotan ngadto sa kanasoran nga adtoan nila ug makaila sila nga ako mao ang Ginoo.”
17. Giingnan pa gayod ako sa Ginoo,
18. “Tawo, kan-a ang imong pagkaon nga magkurog ka ug inom ug tubig nga magkurog ka sa kahadlok.
19. Ingna ang katawhan sa Israel nga kini ang giingon sa Ginoong Dios mahitungod sa mga lumolupyo sa Jerusalem nga nagpuyo pa sa ilang yuta: Magkaon sila uban ang kahadlok ug moinom sila nga subo ang panagway kay ang ilang nasod sakmitan man sa tanang kabtangan niini tungod sa kabangis sa tanang nagpuyo niini.
20. Ang mga siyudad nga karon puno sa mga tawo gun-obon ug mahimong kamingawan ang nasod ug makaila unya kamo nga ako mao ang Ginoo.”
21. Unya giingnan ako sa Ginoo,
22. “Tawo, unsa ba kining panultihon ninyo mahitungod sa Israel nga nag-ingon, ‘Nagpadayon gihapon pagpanglabay ang panahon ug kawang lamang ang tanang panagna?’
23. Busa sultihi sila nga nag-ingon ang Ginoong Dios: Undangon ko kining maong panultihon ug dili na kini nila gamiton dinhi sa Israel. Hinuon ingna sila nga ania na ang mga adlaw nga matuman ang mga panagna!