22. Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Iisa ang imong kamot ngadto sa langit ug mag-ulan ug yelo sa tibuok Ehipto—diha sa mga tawo, sa mga mananap ug sa tanang tanom sa kaumahan.”
23. Busa giisa ni Moises ang iyang sungkod ug gipadalugdog sa Ginoo ug gipaulan ug yelo ug ang kilat mihapak sa yuta. Gipadala ni Yahweh sa Ehipto
24. ang kusog nga ulan nga yelo ug ang walay hunong nga pagpangilat. Wala pa gayoy nahitabo nga sama niadto sukad mahimong nasod ang Ehipto.
25. Sa tibuok Ehipto, ang tanan nga wala makapasilong, lakip ang tanang katawhan ug tanang kahayopan nangaigo sa yelo. Unya nangatumba ang mga tanom sa kaumahan ug nangabali ang mga kahoy.
26. Ang yuta sa Gosen nga gipuy-an sa mga Israelita mao ray dapit nga wala paulanig yelo.
27. Unya gipatawag sa hari si Moises ug si Aaron ug giingnan, “Niining higayona nakasala ako. Husto ang Ginoo; ako ug ang akong katawhan maoy nasayop.
28. Hangyoa ang Ginoo sa pagpahunong na sa dalugdog ug sa ulan nga yelo kay dili na kami makaantos niini. Isaad ko nga palakton ko kamo. Dili na kinahanglan nga magpabilin pa kamo dinhi.”
29. Si Moises miingon kaniya, “Iniggula ko sa siyudad, ibayaw ko ang akong kamot ngadto sa Ginoo. Mohunong ang dalugdog ug ang ulan nga yelo aron masayran mo nga ang kalibotan iya sa Ginoo.
30. Apan nasayod ako nga ikaw ug ang imong mga opisyal wala pa gayod mahadlok sa Ginoo nga Dios.”
31. Nangadaot ang mga tanom nga kuhaag lino ug ang sebada kay ang sebada hinog na man ug namulak na ang tanom nga kuhaag lino.
32. Apan wala madaot ang trigo kay ulahi man kining mahinog.
33. Mibiya si Moises sa hari ug migula siya sa siyudad. Unya nag-ampo siya sa Ginoo binayaw ang iyang mga kamot ug mihunong ang dalugdog ug ang ulan nga yelo ug mihunong usab pagbundak ang ulan.
34. Apan sa dihang nakita sa hari ang nahitabo, nagpakasala na usab siya ug ang iyang mga opisyal.
35. Nagmagahi na usab siya ug wala niya palakta ang mga Israelita sumala sa gipasidaan sa Ginoo pinaagi kang Moises.