Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Exodo 9 Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia (RCPV)

Ang Pagpangamatay sa mga Mananap

1. Ang Ginoo miingon kang Moises, “Adtoa ang hari sa Ehipto ug ingna siya, ‘Kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa mga Hebreo: Palakta ang akong katawhan aron mag-alagad sila kanako.

2. Kon dili gihapon nimo sila palakton,

3. silotan ko ikaw sa makalilisang nga sakit nga motakboy sa inyong mga kahayopan: sa mga kabayo, asno, kamelyo, baka, karnero ug kanding.

4. Apan maghimo ako ug ilhanan tali sa kahayopan sa mga Israelita ug sa kahayopan sa mga Ehiptohanon: walay mamatay sa kahayopan sa mga Israelita.

5. Ako, ang Ginoo, naghatag ug tagal kay ugma himoon ko kini!’”

6. Sa pagkasunod nga adlaw gituman sa Ginoo ang giingon niya ug ang tanang kahayopan sa mga Ehiptohanon nangamatay apan walay namatay sa mga kahayopan sa mga Israelita.

7. Nangutana ang hari kon unsay nahitabo ug nasayran niya nga wala gayoy namatay sa mga kahayopan sa mga Israelita. Apan nagmagahi gihapon ang hari ug wala gayod niya palakta ang katawhan.

Ang mga Hubag

8. Unya ang Ginoo miingon kang Moises ug kang Aaron, “Pagkuhag abo sa hudno ug ipasabwag ni Moises ang abo ngadto sa kahanginan atubangan sa hari.

9. Makatag kini sa tibuok Ehipto sama sa abog ug ang mga tawo ug mga kahayopan hubagan tungod sa abog ug mahimo kining kabahong.”

10. Busa nagkuha silag abo sa hudno ug mitindog sila atubangan sa hari. Gisabwag kini ni Moises ngadto sa kahanginan ug nahimong sinugdanan sa mga hubag diha sa mga tawo ug mga mananap ug nahimo kining kabahong.

11. Ang mga salamangkero wala makaatubang kang Moises kay sama sa mga Ehiptohanon, nalukop usab sila sa hubag.

12. Apan gipagahi gihapon sa Ginoo ang kasingkasing sa hari ug wala niya palakta ang katawhan sama sa gipasidaan na sa Ginoo kang Moises.

Ang Ulan nga Yelo

13. Ang Ginoo miingon kang Moises, “Sayo ugma sa buntag adtoa ang hari ug ingna siya, ‘Kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa mga Hebreo: Palakta ang akong katawhan aron mag-alagad sila kanako.

14. Niining higayona ipahamtang ko kanimo ang tanan kong silot ingon man sa imong mga opisyal ug sa imong katawhan aron masayran mo nga wala nay lain nga sama kanako sa tibuok kalibotan.

15. Kay kon karon gigamit ko pa ang akong kamot aron pagkastigo kanimo ug sa imong katawhan pinaagi sa mga sakit, patay na unta kamo.

16. Apan gilugwayan ko pa ang inyong kinabuhi aron makita ninyo ang akong gahom ug mailhan ang akong ngalan sa tibuok kalibotan.

17. Apan nagmagahi ka gihapon sa akong katawhan ug wala mo sila palakta.

18. Ugma, sa ingon niarong orasa, magpaulan akog yelo nga wala pa gayod mahitabo sa Ehipto sukad masukad.

19. Busa pagsugo nga papasilungon ang tanang hayop ug ang tanan nga anaa sa kaumahan kay mag-ulan ug yelo ug kadtong mga tawo ug mga mananap nga atua sa gawas mangamatay gayod.’”

20. Nangahadlok ang uban nga mga opisyal sa hari tungod sa gisulti sa Ginoo ug gipasulod nila sa balay ang ilang mga ulipon ug mga mananap.

21. Apan ang uban wala manumbaling sa gisulti sa Ginoo. Gipasagdan lamang nila sa gawas ang ilang mga ulipon ug mga mananap.

22. Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Iisa ang imong kamot ngadto sa langit ug mag-ulan ug yelo sa tibuok Ehipto—diha sa mga tawo, sa mga mananap ug sa tanang tanom sa kaumahan.”

23. Busa giisa ni Moises ang iyang sungkod ug gipadalugdog sa Ginoo ug gipaulan ug yelo ug ang kilat mihapak sa yuta. Gipadala ni Yahweh sa Ehipto

24. ang kusog nga ulan nga yelo ug ang walay hunong nga pagpangilat. Wala pa gayoy nahitabo nga sama niadto sukad mahimong nasod ang Ehipto.

25. Sa tibuok Ehipto, ang tanan nga wala makapasilong, lakip ang tanang katawhan ug tanang kahayopan nangaigo sa yelo. Unya nangatumba ang mga tanom sa kaumahan ug nangabali ang mga kahoy.

26. Ang yuta sa Gosen nga gipuy-an sa mga Israelita mao ray dapit nga wala paulanig yelo.

27. Unya gipatawag sa hari si Moises ug si Aaron ug giingnan, “Niining higayona nakasala ako. Husto ang Ginoo; ako ug ang akong katawhan maoy nasayop.

28. Hangyoa ang Ginoo sa pagpahunong na sa dalugdog ug sa ulan nga yelo kay dili na kami makaantos niini. Isaad ko nga palakton ko kamo. Dili na kinahanglan nga magpabilin pa kamo dinhi.”

29. Si Moises miingon kaniya, “Iniggula ko sa siyudad, ibayaw ko ang akong kamot ngadto sa Ginoo. Mohunong ang dalugdog ug ang ulan nga yelo aron masayran mo nga ang kalibotan iya sa Ginoo.

30. Apan nasayod ako nga ikaw ug ang imong mga opisyal wala pa gayod mahadlok sa Ginoo nga Dios.”

31. Nangadaot ang mga tanom nga kuhaag lino ug ang sebada kay ang sebada hinog na man ug namulak na ang tanom nga kuhaag lino.

32. Apan wala madaot ang trigo kay ulahi man kining mahinog.

33. Mibiya si Moises sa hari ug migula siya sa siyudad. Unya nag-ampo siya sa Ginoo binayaw ang iyang mga kamot ug mihunong ang dalugdog ug ang ulan nga yelo ug mihunong usab pagbundak ang ulan.

34. Apan sa dihang nakita sa hari ang nahitabo, nagpakasala na usab siya ug ang iyang mga opisyal.

35. Nagmagahi na usab siya ug wala niya palakta ang mga Israelita sumala sa gipasidaan sa Ginoo pinaagi kang Moises.