2. Kon dili gihapon nimo sila palakton,
3. silotan ko ikaw sa makalilisang nga sakit nga motakboy sa inyong mga kahayopan: sa mga kabayo, asno, kamelyo, baka, karnero ug kanding.
4. Apan maghimo ako ug ilhanan tali sa kahayopan sa mga Israelita ug sa kahayopan sa mga Ehiptohanon: walay mamatay sa kahayopan sa mga Israelita.
5. Ako, ang Ginoo, naghatag ug tagal kay ugma himoon ko kini!’”
6. Sa pagkasunod nga adlaw gituman sa Ginoo ang giingon niya ug ang tanang kahayopan sa mga Ehiptohanon nangamatay apan walay namatay sa mga kahayopan sa mga Israelita.
7. Nangutana ang hari kon unsay nahitabo ug nasayran niya nga wala gayoy namatay sa mga kahayopan sa mga Israelita. Apan nagmagahi gihapon ang hari ug wala gayod niya palakta ang katawhan.
8. Unya ang Ginoo miingon kang Moises ug kang Aaron, “Pagkuhag abo sa hudno ug ipasabwag ni Moises ang abo ngadto sa kahanginan atubangan sa hari.
9. Makatag kini sa tibuok Ehipto sama sa abog ug ang mga tawo ug mga kahayopan hubagan tungod sa abog ug mahimo kining kabahong.”
10. Busa nagkuha silag abo sa hudno ug mitindog sila atubangan sa hari. Gisabwag kini ni Moises ngadto sa kahanginan ug nahimong sinugdanan sa mga hubag diha sa mga tawo ug mga mananap ug nahimo kining kabahong.
11. Ang mga salamangkero wala makaatubang kang Moises kay sama sa mga Ehiptohanon, nalukop usab sila sa hubag.
12. Apan gipagahi gihapon sa Ginoo ang kasingkasing sa hari ug wala niya palakta ang katawhan sama sa gipasidaan na sa Ginoo kang Moises.