11. Unya miingon siya, “Hangyoon ko ikaw, Kamahalan, nga iampo mo sa Ginoo nga imong Dios nga dili na panimaslan ug patyon ang akong anak.”Miingon ang hari, “Ipanumpa ko sa ngalan sa Ginoo nga walay mahulog bisag usa ka lugas nga buhok gikan sa imong anak.”
12. Unya ang babaye miingon, “Hangyoon ko ikaw, Kamahalan, nga pasultihon mo pa ako.”Miingon ang hari, “Sigi, sulti.”
13. Ug miingon ang babaye, “Nganong naglaraw ka mag sama niana batok sa katawhan sa Dios? Sa paghimo mo niining hukoma, nagpaila kana nga sad-an ka kay wala mo man papaulia nganhi ang imong anak nga gipakagiw.
14. Mangamatay tang tanan kay sama kita sa tubig nga giyabo sa yuta nga dili na mahipos pag-usab. Bisan ang Dios dili mokuha sa kinabuhi sa tawo nga nangitag paagi nga mahiuli ang iyang gipakagiw.
15. Mianhi ako aron pagsulti kanimo niini, Kamahalan, kay nahadlok ako sa mga tawo. Nagtuo ako nga kon sultihan ko ikaw, imong itugot kanako ang gihangyo ko kanimo.
16. Nagtuo usab ako nga mamati ka kanako ug ilikay mo ako sa tawo nga buot mopatay kanako ug sa akong anak aron mahikawan sa gisaad sa Dios.
17. Milaom ako nga makahatag kanakog kalinaw ang imong pulong kay sama man sa anghel sa Dios ang akong hari, nasayod siya sa maayo ug sa daotan. Mag-uban unta kanimo ang Ginoo nga imong Dios!”
18. Unya gitubag sa hari ang babaye, “Sultihi ako sa tinuod sa ipangutana ko kanimo.”Ug miingon ang babaye, “Oo, Kamahalan.”
19. Nangutana ang hari, “May labot ba si Joab niining tanan?”Mitubag ang babaye, “Oo, dili ako makaako sa pagpamakak kanimo, Kamahalan. Si Joab ang nagsugo ug nagtudlo kanako niining akong gisulti.