1. Nasabot ni Joab nga anak ni Seruia nga gimingaw ang hari kang Absalom.
2. Busa nagsugo si Joab ug tawo sa pag-adto sa Tecoa aron pagkuhag usa ka maalamong babaye didto. Sa diha na ang babaye, giingnan siya ni Joab, “Pagpakaaron-ingnon nga nagbangotan ka ug isul-ob ang bisti sa pagbangotan. Ayaw haplasig lana ang imong lawas ug pagpakaaron-ingnon nga dugay ka nang nagbangotan.
3. Unya lakaw ngadto sa hari ug sultihi siya sa giingon ko kanimo.” Gitudloan ni Joab ang babaye sa isulti ngadto sa hari.
4. Sa didto na ang babaye nga taga-Tecoa sa atubangan sa hari, mihapa siya ug miyukbo ug miingon, “Tabangi intawon ako, Kamahalan!”
5. Nangutana ang hari kaniya, “Unsa may imong problema?”Mitubag ang babaye, “Biyuda intawon ako
6. ug may duha ako ka anak nga lalaki. Nag-away sila didto sa kaumahan. Walay nakaulang kanila ug ang usa gibunalan sa usa ug namatay.
7. Ug karon ang tanan kong paryenti mialsa batok kanako ug giingnan nila ako, ‘Itugyan kanamo ang nagpatay sa iyang igsoon kay patyon usab namo siya.’ Busa buot usab nilang patyon ang manununod. Niining paagiha ila gayod akong kuhaan sa tanan nga nahibilin kanako ug kawad-an ang akong bana sa iyang ngalan ug kaliwat.”
8. Unya giingnan sa hari ang babaye, “Pauli na sa inyo ug husayon ko ang imong kaso.”
9. Ug ang babaye nga taga-Tecoa miingon sa hari, “Ako ug ang akong banay maoy pakasad-a, Kamahalan, dili ikaw ug ang imong harianong banay.”
10. Miingon ang hari, “Kon aduna pay magsamok kanimo, dad-a siya nganhi kanako ug dili na siya manghilabot kanimo pag-usab.”
11. Unya miingon siya, “Hangyoon ko ikaw, Kamahalan, nga iampo mo sa Ginoo nga imong Dios nga dili na panimaslan ug patyon ang akong anak.”Miingon ang hari, “Ipanumpa ko sa ngalan sa Ginoo nga walay mahulog bisag usa ka lugas nga buhok gikan sa imong anak.”
12. Unya ang babaye miingon, “Hangyoon ko ikaw, Kamahalan, nga pasultihon mo pa ako.”Miingon ang hari, “Sigi, sulti.”
13. Ug miingon ang babaye, “Nganong naglaraw ka mag sama niana batok sa katawhan sa Dios? Sa paghimo mo niining hukoma, nagpaila kana nga sad-an ka kay wala mo man papaulia nganhi ang imong anak nga gipakagiw.
14. Mangamatay tang tanan kay sama kita sa tubig nga giyabo sa yuta nga dili na mahipos pag-usab. Bisan ang Dios dili mokuha sa kinabuhi sa tawo nga nangitag paagi nga mahiuli ang iyang gipakagiw.
15. Mianhi ako aron pagsulti kanimo niini, Kamahalan, kay nahadlok ako sa mga tawo. Nagtuo ako nga kon sultihan ko ikaw, imong itugot kanako ang gihangyo ko kanimo.
16. Nagtuo usab ako nga mamati ka kanako ug ilikay mo ako sa tawo nga buot mopatay kanako ug sa akong anak aron mahikawan sa gisaad sa Dios.
17. Milaom ako nga makahatag kanakog kalinaw ang imong pulong kay sama man sa anghel sa Dios ang akong hari, nasayod siya sa maayo ug sa daotan. Mag-uban unta kanimo ang Ginoo nga imong Dios!”
18. Unya gitubag sa hari ang babaye, “Sultihi ako sa tinuod sa ipangutana ko kanimo.”Ug miingon ang babaye, “Oo, Kamahalan.”
19. Nangutana ang hari, “May labot ba si Joab niining tanan?”Mitubag ang babaye, “Oo, dili ako makaako sa pagpamakak kanimo, Kamahalan. Si Joab ang nagsugo ug nagtudlo kanako niining akong gisulti.
20. Gibuhat kini sa imong sulugoon nga si Joab aron pag-usab sa lakat sa mga butang karon. Apan may kaalam ka, Kamahalan, sama sa kaalam sa anghel sa Dios sa pag-ila sa tanang mga butang nga ania sa kalibotan.”
21. Unya miingon ang hari kang Joab, “Mouyon ako sa imong hangyo. Hala, lakaw ug dad-a nganhi si Absalom.”
22. Mihapa si Joab ug miyukbo ug nanghinaot siya sa kaayohan sa hari. Si Joab miingon, “Karon nasayod na ako nga ikaw nahimuot kanako, Kamahalan, kay mitugot ka man sa akong gihangyo.”
23. Busa miadto si Joab sa Gesur ug gidala niya si Absalom balik sa Jerusalem.
24. Ug miingon ang hari, “Papuy-a siya nga siya ra didto sa iyang balay. Ayaw siyag paanhia kanako.” Busa mipuyo si Absalom nga nag-inusara ug wala siya makigkita sa hari.
25. Sa tibuok Israel walay usa nga gidayeg pag-ayo tungod sa iyang kaambongan gawas kang Absalom. Walay ikasaway kaniya sukad sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo.
26. Inigpatupi niya (kay matag tuig magpatupi man siya kon bation niya nga bug-at na ang iyang buhok), timbangon niya kini ug ang gibug-aton niini mga duha ka kilo sa timbangan sa hari.
27. May tulo ka anak nga lalaki si Absalom ug usa ka anak nga babaye nga ginganlag Tamar ug maanyag kaayo siya.
28. Duha ka tuig nga nagpuyo si Absalom sa Jerusalem ug wala gayod siya makigkita sa hari.
29. Unya gipakuha niya si Joab aron paadtoon niya sa hari. Apan si Joab wala moadto kaniya. Ug gipakuha niya si Joab sa ikaduhang higayon apan nagdumili gihapon si Joab sa pagpakigkita kaniya.
30. Unya giingnan ni Absalom ang iyang mga sulugoon, “Nakita ninyo nga ang uma ni Joab kasikbit sa akoa ug didto adunay sebada. Sunoga ninyo kini.” Busa gisunog sa iyang mga sulugoon ang uma.
31. Unya miadto si Joab kang Absalom didto sa iyang balay ug giingnan, “Nganong gisunog man sa imong mga sulugoon ang akong uma?”
32. Mitubag si Absalom, “Ako kang gipakuha aron paadtoon sa hari aron sa pagpangutana kaniya nganong iya man akong gipakuha sa Gesur. Mas maayo pa nga nagpabilin ako didto. Busa karon paadtoa ako sa hari. Kon sad-an ako, mahimo nga patyon ako niya.”
33. Unya miadto si Joab aron sa pagsulti sa hari. Unya gipatawag sa hari si Absalom. Busa miadto si Absalom sa hari ug miyukbo ug gihagkan siya sa hari.