1. Казваше им още и притча, как трябва всякога да се молят, и да се не обленяват;
2. и говореше: Имаше в някой си град един съдник, който се от Бога не боеше, и от человека се не срамуваше.
3. Имаше и една вдовица в този град, та идеше при него и му казваше: Отдай ми правото от съперникът ми.
4. И до няколко време не рачи; а изпосле рече в себе си: Ако и от Бога се не боя, и от человека се не срамувам,
5. а то на тая вдовица, понеже ми досажда, нека и отдам правото, да не иде до край да ми отеготява.
6. И рече Господ: Слушайте що казва неправедният съдник: