31. Но, ако разпознавахме сами себе си, не щяхме да бъдем съдени.
32. А когато биваме съдени от Господа, <с това> се наказваме, за да не бъдем осъдени заедно със света.
33. Затова, братя мои, когато се събирате да ядете, чакайте се един друг.
34. Ако някой е гладен, нека яде у дома си, за да не бъде събирането ви за осъждане. А за останалите работи, ще ги наредя, когато дойда.