31. እግዚአብሔር ሰውን፣ለዘላለም አይጥልምና፤
32. መከራን ቢያመጣ እንኳ ይራራል፤ታላቅ ፍቅሩ አይለወጥምና
33. ሆን ብሎ ችግርን፣ወይም መከራን በሰው ልጆች ላይ አያመጣምና።
34. የምድሪቱ እስረኞች ሁሉ፣በእግር ሲረገጡ፣
35. በልዑል ፊት፣ሰው መብቱ ሲነፈገው፣
36. ሰው ፍትሕ ሲጓደልበት፣ጌታ እንዲህ ዐይነቱን ነገር አያይምን?
37. እግዚአብሔር ካላዘዘ በቀር፤ተናግሮ መፈጸም የሚችል ማን ነው?
38. ክፉም ሆነ መልካም ነገር፣ከልዑል አፍ የሚወጣ አይደለምን?
39. ታዲያ ሕያው ሰው በኀጢአቱ ሲቀጣ፣ስለ ምን ያጒረመርማል?
40. መንገዳችንን እንመርምር፤ እንፈትን፤ወደ እግዚአብሔርም እንመለስ።
41. ልባችንን ከእጃችን ጋር በሰማይ ወዳለው ወደ አምላካችንእናንሣ፤ እንዲህም እንበል፤
42. “ዐምፀናል፤ ኀጢአትም ሠርተናል፤አንተም ይቅር አላልኸንም።
43. “ራስህን በቊጣ ከደንህ፤ አሳደድኸንም፤ያለ ርኅራኄም ገደልኸን።
44. ጸሎት እንዳያልፍ፣ራስህን በደመና ሸፈንህ።
45. በአሕዛብ መካከል፣አተላና ጥራጊ አደረግኸን።
46. “ጠላቶቻችን ሁሉ፣አፋቸውን በእኛ ላይ ከፈቱ።
47. በጥፋትና በመፈራረስ፣በችግርና በሽብር ተሠቃየን።
48. የእንባ ጐርፍ ከዐይኔ ፈሰሰ፤ሕዝቤ አልቋልና።
49. ያለ ዕረፍት፣ያለ ማቋረጥ ዐይኖቼ እንባ ያፈሳሉ፤