20. Selfs hulle ma’s vergeet van hulle.Hulle is kos vir die wurms.Niemand wil hulle onthou nie.Bose mense breek in stukke soos ’n boom in ’n storm.
21. Hulle het die kinderlose vrouuitgebuit.Hulle weier om weduwees te help.
22. God sleep die sterkes wegdeur sy mag.Al is hulle gevestig,hulle het geen sekerheidin die lewe nie.
23. God laat hulle miskien veilig woon, maar Hy hou hulle altyd goed dop.
24. Al word hulle vir ’n tydjie baie belangrik, hulle sal almal vergaan. Soos al die ander menseword hulle bymekaargemaak ensoos koring afgesny.
25. “Is dit nie so nie? Wie kan my verkeerd bewysen my woorde ignoreer?”