29. Die roeiers spring van die skip af,matrose en seemanne staan langs die kus.
30. Hulle huil oor jou lot. Hulle treur hardop. Hulle gooi stof op hulle koppe en rol op die grond rond.
31. Hulle skeer hulle koppe kaal,en in rou oor jou trek hulle begrafnisklere aan. Hulle huil bitterlik omdat hulle oor jou treur.
32. Hierdie begrafnislied sing hulle terwyl hulle treur: “‘Was daar al ooit ’n stad soos Tirus,nou stil op die bodem van die see?
33. Jou handelaars met hulle ware het die behoeftes van nasiesbevredig. Konings oor die hele aardehet deur jou ryk geword.
34. “‘Nou lê jy vernietigop die bodem van die oseaan.Jou handelaars en matrosehet saam met jou gesink.
35. Almal wat langs die kus bly,is verskrik oor jou.Hulle konings se hare rys van skrik,hulle gesigte vertrek van vrees.
36. Die handelaars van die nasiesskud hulle koppeas hulle jou sien.Jou einde was verskriklik,jy bestaan nie meer nie.’”