14. Ek maak jou eiland ’n kaal rots waar vissermanne hulle nette uitsprei. Jy sal nooit weer herbou word nie, want Ek, die Here, sê so! Dit is die woord van die oppermagtige Here.”
15. “So sê die oppermagtige Here vir Tirus: Sal die hele kus nie bewe oor die geluid as jy neerslaan, oor die geskreeu van jou gewondes en die slagting in jou nie?
16. Die konings van die hawestede sal van hulle trone afklim en hulle koninklike klere uittrek. Hulle sal op die grond sit en bewe van angs oor wat met jou gebeur het.
17. Hulle sal oor jou treur en hierdie begrafnislied sing:“O beroemde eilandstad,eens het jy oor die see regeer,en hoe is jy nou verwoes!Jy het eens met jou mag oor die hele wêreld vrees ingeboesem.
18. Die kuslande bewe oor jou val.Die eilande van die seeis verskrik omdat jy weg is.
19. “So sê die oppermagtige Here: Ek maak Tirus ’n onbewoonde puinhoop. Jy sal onder die groot golwe wegsink. Die groot waters sal oor jou spoel.
20. Ek stuur jou ondertoe saam met dié wat lankal dood is. Jou stad sal in puin onder die aarde begrawe lê, soos hulle wat lankal in die land van die dooies is. Nooit weer sal jy terugkom na die land van die lewendes nie.
21. Ek bring jou tot ’n verskriklike einde. Jy sal nie meer bestaan nie. Hulle sal jou soek, maar jy sal nooit weer gevind word nie. Ek, die oppermagtige Here, sê so.”