1. “Gee die volgende reëls vir Israel:
2. Wanneer jy ’n Hebreeuse slaaf vir jou koop, moet hy net ses jaar vir jou werk. In die sewende jaar moet jy hom vrylaat. Hy skuld jou niks verder nie.
3. As hy ongetroud was toe jy hom gekoop het, moet jy hom ongetroud vrylaat. As hy reeds getroud was toe jy hom gekoop het, moet sy vrou saam met hom vrygelaat word.
4. “As sy eienaar vir hom ’n vrou gegee het terwyl hy in sy diens was en hulle het seuns of dogters gekry, bly die vrou en haar kinders in besit van die eienaar, maar die man word vrygestel.
5. Die slaaf kan egter uitdruklik verklaar: ‘Ek hou van my baas en ek is lief vir my vrou en my kinders. Ek wil nie vrygelaat word nie.’
6. As hy so maak, moet sy eienaar hom na God toe bring. Hy moet die slaaf na ’n deur vat en teen die deurkosyn ’n gat met ’n els in sy oor maak. Die slaaf sal dan vir altyd aan hom behoort.
7. “As iemand sy dogter as ’n slaaf verkoop, word sy nie soos die mans aan die einde van ses jaar vrygelaat nie.
8. As die persoon wat haar gekoop het nie met haar tevrede is nie, mag hy haar weer verkoop. Hy mag haar nie aan iemand van ’n ander volk verkoop nie. Dit kom neer op kontrakbreuk.
9. As die eienaar haar vir sy seun gee om mee te trou, moet hy haar behandel soos sy eie dogter.
10. As hy self met haar trou, mag hy nie haar kos of klere verminder of ophou om by haar te slaap wanneer hy daarna nog ’n ander vrou vat nie.
11. As hy enige van hierdie drie sake nalaat, moet sy vrygelaat word. Sy hoef hom dan niks te betaal nie.”
12. “As iemand ’n ander persoon so beseer dat hy daarvan sterf, moet hy self doodgemaak word.
13. As dit onopsetlik was, sal Ek vir hom ’n plek gee waarheen hy kan vlug.
14. As hy die persoon egter doelbewus aangeval het met die bedoeling om hom dood te maak, moet hy weggevat word om tereggestel te word, selfs al het hy by die altaar kom skuil.