3. Intussen het Samuel gesterf. Die hele Israel het oor hom gerou. Hy is in Rama, sy tuisdorp, begrawe. En Saul het al die dodebesweerders en waarsêers uit die land verban.
4. Die Filistyne het hulle kamp by Sunem opgeslaan. Saul het al die Israeliete opgeroep en kamp opgeslaan by Gilboa.
5. Toe Saul die groot Filistynse mag sien, het hy wanhopig van vrees geword.
6. Hy het die Here gevra wat hy moes doen, maar die Here het hom nie geantwoord nie, nie deur drome nie en ook nie deur die Urim of die profete nie.
7. Saul beveel toe sy amptenare: “Soek ’n vrou wat ’n dodebesweerder is sodat ek vir haar kan gaan vra wat om te doen.”Sy amptenare antwoord: “Daar is ’n dodebesweerder in En-Dor.”
8. Saul het homself vermom en ander klere aangetrek. Vergesel van twee van sy manskappe het hy in die nag na die vrou se huis toe gegaan.“Raadpleeg vir my die gees van ’n afgestorwene,” sê hy. “Roep die een op wat ek vir jou sal sê.”
9. “Nee!” sê die vrou. “Jy weet mos dat Saul alle dodebesweerders en waarsêers uit die land verban het. Hoekom stel jy vir my ’n strik sodat ek moet sterf?”
10. Maar Saul het ’n eed afgelê in die Naam van die Here en belowe: “So seker as die Here leef, jy sal niks oorkom as jy dit doen nie.”
11. Uiteindelik het sy ingewillig: “Wie se gees moet ek vir jou oproep?”“Roep Samuel vir my op,” antwoord Saul.
12. Toe die vrou Samuel sien, skreeu sy hard: “U het my mislei! U is dan Saul!”