15. Toe het sy hulle met ’n tou deur die venster laat afsak, want haar huis was op die stadsmuur; dus het sy op die muur gebly.
16. Sy het vir hulle gesê: “Gaan na die bergland sodat julle agtervolgers julle nie raakloop nie en steek julle daar vir drie dae lank weg totdat die agtervolgers terugkom; daarna kan julle verder gaan.”
17. Die manne sê vir haar: “Ons sal ontslae wees van hierdie eed aan jou wat jy ons laat sweer het,
18. as jy nie, wanneer ons die land inkom, hierdie koord van rooi lyn waarmee jy ons laat afsak het, aan die venster vasbind nie; jy moet ook jou vader, moeder, broers en jou vader se hele huishouding by jou in die huis versamel.
19. Dit sal wees dat elkeen wat by die deure van jou huis na die straat toe uitgaan, dié se bloed sal op sy eie kop wees en ons onskuldig, maar elkeen wat by jou in die huis is, dié se bloed sal op ons kop wees, as ’n hand op hom is,