28. en Hy het hierdie binne-in hulle kamp laat val, rondom hulle tente.
29. Hulle het geëet en was ten volle versadig, want Hy het aan hulle hul eie begeerte gegee.
30. Tog het hulle nie hul begeerte opgegee nie, maar terwyl hulle kos nog in hulle mond was,
31. het die woede van God teen hulle opgekom en die rykstes onder hulle neergeslaan en die gekose van Yisra’el laat buig.
32. Nogtans het hulle steeds gesondig en nie in Sy wonderlike dade geglo nie;
33. daarom is hulle dae in sinnelose boosheid deurgebring en hulle jare in ongeduld.
34. Wanneer Hy hulle neergeslaan het, het hulle Hom gesoek en teruggedraai en nader aan Hom gekom
35. en hulle het onthou dat God hulle Helper was en die Allerhoogste God hulle Verlosser.Ya’a 1:26
36. Nogtans het hulle Hom liefgehad met hulle monde en vir Hom gelieg met hulle tonge,
37. want hulle verstand, wil en emosie was nie getrou aan Hom nie en ook was hulle nie standvastig in Sy verbond nie.
38. Hy is vol onverdiende guns, die Vergewer van sonde en Hy vernietig nie; ja baie keer draai Hy Sy woede weg en wek nie Sy volle toorn op nie,
39. want Hy het onthou dat hulle slegs vlees is, ’n wind wat verbygaan en nie weer kom nie.
40. Hoe dikwels het hulle Hom kwaad gemaak in die wildernis, Hom gegrief in die woestyn.