17. Toe het Yisra’el hierdie lied gesing: “Spring op, O put! Sing almal daarvoor!
18. O put, wat die leiers gegrawe het, wat die leiers van die volk gegrawe het, met hulle outoriteit, met hulle stawwe!” Vanaf die wildernis het hulle na Mattanah gegaan
19. en van Mattanah na Nagali’el en van Nagali’el na Bamot
20. en van Bamot, in die vallei wat in die land van Mo’av lê, na die top van Pisgah, wat oor die wildernis uitkyk.
21. Yisra’el het boodskappers gestuur na Sigon, die koning van die Emoriete en gesê:
22. “Laat my deur jou land trek. Ons sal nie wegdraai in die lande of in die wingerde nie; ons sal nie die water van die putte drink nie; ons sal op ‘Die Koning se Hoofpad’ hou tot ons deur jou gebied getrek het.”
23. Sigon het Yisra’el egter nie toegelaat om deur sy gebied te trek nie. Sigon het al sy mense bymekaargemaak en uitgegaan teen Yisra’el in die wildernis en toe hy by Yahatz kom, het hy teen Yisra’el geveg.
24. Yisra’el het hom met die snykant van die swaard geslaan en sy land in besit geneem van die Arnon af tot by die Yabbok, so ver as die seuns van `Amon, want die grens van die seuns van `Amon was Yatzer.
25. Yisra’el het al hierdie stede oorgevat en Yisra’el het gebly in al die stede van die Emoriete; in Heshbon en in al haar dorpies,