5. Voor Hom gaan die pes uit en ’n plaag kom agter Hom aan.
6. Hy het gaan staan en die aarde opgemeet; Hy het gekyk en die nasies verskrik. Ja, die ewige berge is verpletter, die antieke heuwels inmekaar geval. Sy paaie is ewigdurend.
7. Ek het die tente van Kushan onder benoudheid gesien, die tentdoeke van die land van Midyan het gebewe.
8. Was יהוה toornig teen die riviere, of was U woede teen die riviere, of was U toorn teen die see dat U op U perde gery het, op U strydwaens van verlossing?
9. U boog is ontbloot, die stawwe van tugtiging is besweer. U het die aarde gekloof met riviere.
10. Die berge het U gesien en het gebewe; die neerslag van water het verbygespoel. Die ondergrondse waters verhef sy stem, dit steek sy hande hoog op.
11. Son en maan het in hul plekke bly staan; hulle het weggegaan in die lig van U pyle, in die helderheid van U glansende spies.
12. In verontwaardiging het U deur die aarde marsjeer; in woede het U die nasies vertrap.
13. U het uitgegaan vir die redding van U volk, vir die redding van U gesalfde. U het die kop van die huis van die bose geslaan om hom bloot te lê vanaf heup tot nek.
14. U deurboor die koppe van sy menigtes met hul eie spiese. Hulle het ingestorm om ons te verstrooi; hulle gejuig was soos hulle wat die onderdruktes in die geheim verslind.
15. U het die see vertrap met U perde, op die deining van baie waters.