20. Yitz’gak het egter aan sy seun gesê: “Hoe het jy dit so gou gekry, my seun?” Hy antwoord: “Omdat יהוה, u God, dit na my toe laat kom het.”
21. Yitz’gak sê vir Ya’akov: “Kom asseblief nader dat ek aan jou kan voel, my seun, of jy waarlik my seun `Esav is of nie.”
22. Ya’akov het nader gekom na sy vader Yitz’gak en hy het aan hom gevoel en gesê: “Die stem is Ya’akov se stem, maar die hande is `Esav se hande.”
23. Hy het hom nie herken nie omdat sy hande harig was soos sy broer `Esav se hande en hy het hom geseën.
24. Hy het gevra: “Is jy werklik my seun `Esav?” En hy het geantwoord: “Ja.”
25. Hy sê: “Bring dit vir my nader dat ek van die wildsvleis van my seun kan eet sodat my gees, liggaam, wil en verstand jou kan seën.” Hy het dit vir hom nader gebring en hy het geëet. Hy het ook vir hom wyn gebring en hy het gedrink.
26. Sy vader Yitz’gak sê vir hom: “Kom nou nader en soen my, my seun!”
27. Hy het nader gekom en hom gesoen en hy ruik die geur van sy klere en hy seën hom en sê: “Let op, die geur van my seun is soos die geur van die veld wat יהוה geseën het;
28. daarom gee God jou van die dou van die hemel en van die vet van die grond van die aarde en oorvloed van graan en druiwesap.
29. Volke sal jou dien en nasies sal voor jou neerbuig. Wees ’n heerser oor jou broers en laat die seuns van jou moeder voor jou neerbuig. Vervloek is elkeen wat jou vloek en geseënd is hulle wat jou seën.”
30. Dit het so gebeur dat, net toe Yitz’gak Ya’akov klaar geseën het en Ya’akov nog skaars uit die teenwoordigheid van sy vader Yitz’gak weggegaan het, sy broer `Esav van die jag af gekom
31. en ook ’n smaaklike ete voorberei en dit na sy vader gebring en aan sy vader gesê het: “Laat my vader regop sit en eet van die wildsvleis van sy seun sodat u gees, liggaam, wil en verstand my kan seën.”
32. Sy vader Yitz’gak vra hom: “Wie is jy?” Hy antwoord: “Ek is u seun `Esav, u eersgeborene.”
33. Yitz’gak het gebewe van angs en groot vrees en gesê: “Wie is die een wat wild gejag en vir my gebring het? Ek het alles geëet voordat jy gekom het en hom geseën en hy sal geseënd bly!”
34. Toe `Esav die woorde van sy vader hoor, skree hy met ’n uitermate harde en bitter uitroep en hy sê vir sy vader: “Seën my; vir my ook, o my vader!”