14. Toe gaan Lot uit en praat met sy skoonseuns wat sy dogters aanvaar het en sê: “Staan op, gaan uit hierdie plek uit, want יהוה verwoes die stad.” In die oë van sy skoonseuns was hy egter soos een wat gekskeer.
15. Toe die dag begin breek, het die engele by Lot aangedring en gesê: “Staan op, vat jou vrou en jou twee dogters wat by jou is sodat jy nie saam vernietig word vir die wetsoortreding van die stad nie.”
16. Terwyl hy nog talm, gryp die manne hom en sy vrou en sy twee dogters aan die hand omdat יהוה guns aan hom bewys het en hulle bring hom uit en sit hom buitekant die stad neer.
17. Dit het so gebeur dat toe hulle hul uitgebring het, sê hy: “Vlug vir jou lewe! Moenie omkyk nie en moenie êrens in die Yardenvallei bly staan nie. Vlug na die berge sodat jy nie vernietig word nie!”
18. Lot antwoord hulle: “Asseblief nie, my meesters!
19. Let nou op, u kneg het guns in u oë gevind en u het u guns groot gemaak wat u aan my bewys het deur my te laat lewe, maar ek is nie in staat om na die berge te vlug sonder dat die onheil my inhaal en ek sterf nie.
20. Let nou op, hierdie stad is naby genoeg om daarheen te vlug en dit is klein. Laat my tog daarheen vlug (is dit nie klein nie?) sodat ek kan lewe!”
21. Hy sê vir hom: “Let op, ek neem jou ook in hierdie saak in guns aan sodat ek die stad waarvan jy gepraat het, nie sal omverwerp nie.
22. Maak gou, vlug daarheen, want ek kan niks doen voordat jy nie daar aangekom het nie.” As gevolg daarvan, noem hulle die stad Tzo’ar.
23. Die son het oor die aarde opgekom toe Lot Tzo’ar binnegaan.