17. Toe het Shim’i, die seun van Gera, die Binyaminiet, wat uit Bagurim was, hom gehaas en saam met die jongmanne van Y’hudah afgekom om koning Dawid te ontmoet.
18. Daar was ’n duisend man uit Binyamin saam met hom, saam met Tziva, die dienskneg van die huis van Sha’ul en sy vyftien seuns en twintig diensknegte saam met hom en hulle het haastig gemaak na die Yarden toe, voor die koning.
19. Toe het hulle aangehou die drif oorsteek om die huis van die koning oor te bring en te doen wat goed was in sy oë. Shim’i, die seun van Gera, het voor die koning neergeval toe hy op die punt was om oor die Yarden te gaan.
20. Hy het vir die koning gesê: “Laat my meester my nie as skuldig beskou nie, of onthou wat u dienskneg verkeerd gedoen het op die dag dat my meester die koning uit Yerushalayim uitgekom het sodat die koning dit ter harte sou neem nie,
21. want u dienskneg weet dat ék gesondig het; daarom, let op, ek het vandag gekom, die eerste van die hele huis van Yosef om af te gaan om my meester die koning te ontmoet.”
22. Avishai, die seun van Tz’ruyah, het egter geantwoord: “Moet Shim’i nie hieroor doodgemaak word omdat hy die gesalfde van יהוה gevloek het nie?”
23. Toe sê Dawid: “Wat het ek met julle te doen, seuns van Tz’ruyah, dat julle vandag my teëstanders sal wees? Moet enige mens vandag in Yisra’el doodgemaak word? Want weet ek nie vandag dat ek koning oor Yisra’el is nie?”
24. Die koning sê vir Shim’i: “Jy sal nie sterf nie.” So het die koning vir hom gesweer.
25. Toe kom M’fivoshet, die kleinseun van Sha’ul, af om die koning te ontmoet en hy het nie sy voete versorg, of sy snor geskeer, of sy klere gewas, van die dag af dat die koning weggegaan het tot op die dag dat hy in vrede teruggekom het nie.
26. Dit was toe hy vanaf Yerushalayim gekom het om die koning te ontmoet dat die koning vir hom sê: “Waarom het jy nie saam met my gegaan nie, M’fivoshet?
27. Hy antwoord: “My meester die koning, my dienskneg het my mislei, want u dienskneg het gedink: ‘Ek sal vir myself ’n donkie opsaal dat ek daarop kan ry en saam met die koning gaan,’ want u dienskneg is lam.
28. Meer nog, hy het sleg gepraat van u dienskneg by my meester die koning, maar my meester die koning is soos die engel van God, doen daarom wat goed is in u oë,
29. want my vader se hele huishouding was niks anders as dooie mense voor my meester die koning nie; tog het u u dienskneg geplaas onder die wat aan u eie tafel eet. Watter reg het ek steeds dat ek nog by die koning sal kla?”
30. Toe sê die koning vir hom: “Waarom praat jy nog oor jou sake? Ek het besluit: jy en Tziva sal die land verdeel.”
31. M’fivoshet het die koning geantwoord: “Laat hom selfs alles vat, aangesien my meester die koning veilig na sy eie huis gekom het.”