24. Die koning het egter gesê: “Laat hom na sy eie huis gaan en nie my gesig sien nie.” Avshalom het na sy eie huis gegaan en nie die gesig van die koning gesien nie.
25. Nou, in die hele Yisra’el was daar geen man so aantreklik soos Avshalom en so hoog geprys nie; van sy voetsool af tot by die kroon van sy kop, was daar geen gebrek aan hom nie.
26. Wanneer hy die hare van sy kop laat skeer het, (dit was aan die einde van elke jaar dat hy dit geskeer het), want dit was swaar op hom; daarom het hy dit geskeer; het hy die hare van sy kop teen twee honderd sikkels geweeg volgens die koninklike gewig.
27. Vir Avshalom is drie seuns gebore en een dogter met die naam van Tamar, sy was ’n vrou van pragtige voorkoms.
28. Avshalom het twee volle jare in Yerushalayim gebly en hy het nie die gesig van die koning gesien nie.
29. Toe het Avshalom Yo’av laat roep, om hom na die koning te stuur, maar hy wou nie na hom toe kom nie. Hy het vir ’n tweede keer gestuur, maar hy wou nie kom nie.
30. Hy sê daarom vir sy diensknegte: “Kyk, Yo’av se land is langs myne en hy het gars daarop; gaan steek dit aan die brand.” Avshalom se diensknegte het die land aan die brand gesteek.
31. Toe staan Yo’av op, kom by Avshalom in sy huis en vra vir hom: “Waarom het jou diensknegte my land aan die brand gesteek?”
32. Avshalom antwoord Yo’av: “Let op, ek het na jou gestuur en gesê: ‘Kom hier dat ek jou na die koning kan stuur om te vra: “Waarvoor het ek van G’shur af gekom? Dit sou vir my beter wees om nog daar te wees”.’ Nou, daarom, laat my die gesig van die koning sien en as daar oortreding by my is, laat hy my doodmaak.”
33. Toe Yo’av by die koning kom en hom vertel, het hy Avshalom laat roep. Dus het hy na die koning gegaan en plat op die grond voor die koning op sy gesig gaan lê en die koning het Avshalom gesoen.