2. dat Shlomo die stede wat Hiram aan hom gegee het, herbou en die seuns van Yisra’el daar laat bly het.
3. Shlomo het na Hamat-Tzovah gegaan, dit aangeval en vernietig.
4. Hy het Tadmor, wat woes gelaat is soos die wildernis, asook al die voorraadstede gebou
5. en vir Beit-Horon-Bo en Beit-Horon-Onder gebou
6. en al die voorraadstede wat Shlomo gehad het, asook al die strydwa-stede en die stede vir die perderuiters. Alles wat Shlomo begeer het om te bou in Yerushalayim en in L’vanon en in die hele land van sy heerskappy, het hy gebou.
7. Al die mense wat oorgebly het van die Hittiete, Emoriete, P’riziete, Hiviete en Y’vusiete, wat nie van Yisra’el was nie,
8. van hulle seuns wat ná hulle oorgebly het in die land, wat die seuns van Yisra’el nie uitgewis het nie, dié het Shlomo arbeiders vir homself gemaak sowel as werkers en belastingpligtiges, tot vandag toe,
9. maar van die seuns van Yisra’el het Shlomo geen slawe gemaak in sy koninkryk nie, maar hulle was krygsmanne en bevelvoerders van sy strydwaens en sy perderuiters.
10. Hierdie was die goewerneurs en toesighouers van koning Shlomo, vyf honderd en vyftig, wat outoriteit oor die mense, wat die werk gedoen het, uitgevoer het.
11. Shlomo het die dogter van Farao uit die stad van Dawid gebring na die huis wat hy vir haar gebou het, want hy het gesê: “Geen vrou sal saam met my bly in die huis van Dawid, die koning van Yisra’el, nie, want die plek waarin die ark van יהוה gekom het, is afgesonderd.”