7. Die steel van sy spies was soos ’n wewersbalk en die lem van sy spies was ses honderd sikkels yster; sy skilddraer het ook voor hom geloop.
8. Hy het gaan staan en geskree na die gevegsordes van Yisra’el en vir hulle gesê: “Hoekom kom julle uit om op te trek in gevegsdrag? Is ek nie die F’lishtyne en julle diensknegte van Sha’ul nie? Kies vir julleself ’n man en laat hom afkom na my toe.
9. As hy in staat is om teen my te veg en my dood te maak, dan sal ons julle slawe word, maar as ek hom oorwin en hom doodmaak, dan moet julle ons diensknegte word en ons dien.”
10. Weer sê die F’lishtyn: “Ek daag die gevegsordes van Yisra’el vandag uit! Gee vir my ’n man dat ons saam kan veg.”
11. Toe Sha’ul en die hele Yisra’el hierdie woorde van die F’lishtyn hoor, was hulle ontsteld en baie bang.
12. Dawid was die seun van dié Efratiet, uit Beit-Legem in Y’hudah, met die naam van Yishai; hy het agt seuns gehad. Yishai was oud in die dae van Sha’ul, ver gevorderd in jare onder mense.
13. Die drie oudste seuns van Yishai het Sha’ul in die oorlog gevolg en die name van sy drie seuns wat na die oorlog gegaan het, was Eli’av, die oudste en die tweede na hom, Avinadav en die derde, Shammah.
14. Dawid was die jongste. Die drie oudstes het Sha’ul gevolg,
15. maar Dawid het heen en weer gegaan van Sha’ul af om sy vader se kleinvee in Beit-Legem op te pas.
16. Die F’lishtyn het in die oggend en in die aand vorentoe gekom en gaan staan, veertig dae lank.