26. Toe praat Dawid met die manne wat by hom staan en sê: “Wat sal vir die man gedoen word wat hierdie F’lishtyn doodmaak en die smaad van Yisra’el af wegvat? Wie is hierdie onbesnede F’lishtyn dat hy die leërmagte van die lewende God uittart?”
27. Die manne antwoord hom volgens hierdie woorde en sê: “Só sal gedoen word vir die man wat hom doodmaak.”
28. Eli’av, sy oudste broer, het gehoor toe hy met die manne praat en Eli’av se woede het gebrand teen Dawid en hy het gesê: “Hoekom het jy afgekom en by wie het jy daardie paar skape in die wildernis gelos? Ek ken jou vermetelheid en die boosheid van jou hart, want jy het afgekom om die geveg te sien.”
29. Dawid sê egter: “Wat het ek nou gedoen? Was dit nie net ’n vraag nie?”
30. Toe draai hy van hom af weg na ’n ander en vra dieselfde ding en die manne het hom dieselfde geantwoord as vroeër.
31. Toe die woorde wat Dawid sê gehoor word, is dit aan Sha’ul vertel en hy het hom laat haal.
32. Dawid het vir Sha’ul gesê: “Laat geen man se binneste faal as gevolg van hom nie, u dienskneg sal gaan en teen hierdie F’lishtyn baklei.”