18. Toe sê hy: “As hulle vir vrede uitgekom het, gryp hulle lewendig; of as hulle vir oorlog uitgekom het, gryp hulle lewendig.”
19. So het hulle, die jongmanne van die heersers van die provinsies, uit die stad uitgegaan en die leër wat hulle volg.
20. Hulle het elkeen sy man doodgemaak en die Arameërs het gevlug en Yisra’el het hulle agtervolg en Ben-Hadad, koning van Aram, het ontsnap op ’n perd saam met perderuiters.
21. Die koning van Yisra’el het uitgegaan en perde en strydwaens neergeslaan en die Arameërs doodgemaak in ’n groot slagting.
22. Toe kom die profeet na die koning van Yisra’el en sê vir hom: “Gaan, versterk uself en ondersoek en kyk wat u moet doen, want met die draai van die jaar sal die koning van Aram teen u opkom.”
23. Die diensknegte van die koning van Aram het vir hom gesê: “Hulle gode is gode van die berge; daarom was hulle sterker as ons, maar laat ons eerder teen hulle baklei op die vlakte en ons sal sekerlik sterker wees as hulle.
24. Doen daarom dit: verwyder die konings, elkeen uit sy plek en sit bevelvoerders in hulle plek
25. en maak ’n leër bymekaar soos die leër wat u verloor het, perd vir perd, strydwa vir strydwa. Dan sal ons teen hulle in die vlakte veg en ons sal sekerlik sterker wees as hulle.” Hy het na hulle stem geluister en so gedoen.
26. Met die draai van die jaar het Ben-Hadad die Arameërs bymekaar gebring en opgegaan na Afek om teen Yisra’el te veg.