34. daarom vra ek julle om kos te eet, vir die behoud van julle lewe, want van niemand onder julle sal ’n haar van sy kop afval nie.”
35. Toe hy dit gesê het, vat hy brood, dank God in die teenwoordigheid van almal, breek dit en begin eet
36. en hulle het almal moed geskep en kos geëet.
37. Ons was altesaam twee honderd ses en sewentig mense op die skip.
38. Nadat hulle met kos versadig is, het hulle die skip ligter gemaak deur die graan in die see te gooi.
39. Toe dit dag word, het die matrose die land nie herken nie, maar hulle het ’n baai gesien wat ’n strand het, waarop hulle van plan was om die skip te laat strand as hulle kon.
40. Hulle het die ankers losgemaak en in die see gelos en terselfdertyd die roertoue losgemaak. Hulle het die klein bo-seil teen die wind opgetrek en op die strand afgestuur