32. Daarop het die soldate die toue van die reddingsbootjie afgekap en hom laat dryf,
33. maar teen dagbreek het Sha’ul almal aangemoedig om te eet en gesê: “Dit is vandag die veertiende dag van gevaar sonder dat julle iets geëet het;
34. daarom vra ek julle om kos te eet, vir die behoud van julle lewe, want van niemand onder julle sal ’n haar van sy kop afval nie.”
35. Toe hy dit gesê het, vat hy brood, dank God in die teenwoordigheid van almal, breek dit en begin eet
36. en hulle het almal moed geskep en kos geëet.
37. Ons was altesaam twee honderd ses en sewentig mense op die skip.
38. Nadat hulle met kos versadig is, het hulle die skip ligter gemaak deur die graan in die see te gooi.