11. In Sion en in al die dorpe van Juda het hulle ons vroue en ons dogters verkrag.
12. Ons leiers word aan hulle hande opgehang. Daar is nie respek vir ons oumense nie.
13. Ons jongmans moet koring maal soos slawe. Jong seuntjies steier onder vragte hout wat vir hulle te swaar is.
14. Die leiers kan nie meer by die stad se poort sit om sake te bespreek nie. Die jongmense mag nie meer daar musiek maak nie.
15. Daar is nie meer vreugde oor in die lewe nie. Ons vrolike dans het in begrafnisliedere verander.
16. Ai tog, dit gaan sleg met ons. Ons het oortree en nou is alles weg waarop ons trots was.
17. Ons knieë het lam geword en ons oë het dof geraak
18. omdat Sion ’n verwoeste en verlate plek geword het waarin jakkalse rondsluip om te aas. Is U dan vir altyd kwaad?
19. U hou nooit op om te regeer nie, Here. U sit op u koningstroon en U regeer van een geslag tot die ander.
20. Hoekom lyk dit dan of U geheel en al van ons vergeet het? Hoekom is dit dan nou al so lank dat U ons aan ons eie lot oorgelaat het?
21. Lei ons weer terug na U toe sodat ons weer vrede met U kan maak. Maak alles tussen ons weer soos dit vroeër was.
22. Of het U ons nou vir altyd weggegooi? Gaan U regtig vir altyd vir ons kwaad bly?