22. “Onthou, julle is self verantwoordelik vir hierdie besluit,” het Josua toe vir hulle gesê. “Dit is julle eie keuse om die Here te dien. Julle sal self daarvoor moet instaan.”“Dit is goed so,” het die volk geantwoord.
23. “Nou goed, dan moet julle onmiddellik ontslae raak van al hierdie vreemde gode wat nog onder julle is,” het Josua geantwoord. “Sweer trou aan die Here, die God van Israel.”
24. “Ons sal die Here ons God dien en luister as Hy met ons praat,” het die volk gesê.
25. Toe het Josua daardie dag by Sigem ’n ooreenkoms tussen die volk en die Here gesluit.
26. Hy het al die voorwaardes van hierdie ooreenkoms in die Wetboek van God neergeskryf. Om die volk aan hierdie ooreenkoms te herinner het Josua ’n groot klip gevat en dit onder die groot eikeboom langs die tabernakel neergesit.
27. Toe sê hy vir die volk: “Hierdie klip is die getuie van alles wat die Here vir ons gesê het. As julle nie julle woord hou nie, sal hierdie klip God se getuie teen julle wees.”
28. Daarna het Josua hulle almal huis toe gestuur.
29. Nie lank hierna nie is die dienaar van die Here, Josua die seun van Nun, op die ouderdom van 110 jaar oorlede.
30. Hulle het hom op sy eie grond in Timnat-Serag op die berge van Efraim, regoor die Gaäsberge, begrawe.
31. Gedurende Josua se leeftyd het Israel die Here bly dien. Na sy dood het hulle dit nog bly doen terwyl die leiers, wat alles self ervaar het wat die Here vir hulle gedoen het, nog geleef het.
32. Die volk het Josef se liggaam wat hulle uit Egipte saamgebring het, in Sigem begrawe op die stuk grond wat Jakob by die kinders van Gamor, die vader van Sigem, vir 100 stukke silwer gekoop het. Josef se nageslag het daar gebly.
33. Aäron se seun Eleasar het ook gesterf. Hy is begrawe in die bergagtige gebiede van Efraim op Gibea, die dorp wat aan sy seun Pinehas behoort het.