11. Ons is almal soos bere wat ongeduldig brom en duiwe wat in hulle kroppe kir. Ons sit en wag om bevry te word, maar daar gebeur net mooi niks nie. Ons redding bly maar net weg.
12. Ons het al so baiekeer teen die Here in opstand gekom. Ons oortredings kla ons aan. Dit maal in ons gedagtes. Ons is bewus van alles wat ons verkeerd gedoen het.
13. Ons het ons teen die Here verset. Ons het gemaak asof die Here nie bestaan nie. Ons het die rug vir ons God gedraai. Ons het oor geweld en bedrog begin praat. Ons het leuens uitgedink en dit vir almal vertel.
14. Daar is nie meer regverdige uitsprake in die hof nie. Waarheid het tot ’n val gekom. Eerlikheid mag nie eers meer in die hofsaal inkom nie.
15. Die waarheid het weggeraak. Iemand wat probeer om kwaad te vermy word daarvoor vervolg.Die Here het gesien wat gebeur. Dit is vir Hom heeltemal verkeerd dat daar nie meer geregtigheid onder ons is nie.
16. Die Here is verbaas om te sien dat daar niemand was wat ingryp om dinge te probeer verander nie. Hy gaan daarom self optree om toe te sien dat daar geregtigheid kom.
17. Hy gaan regverdigheid aantrek soos ’n soldaat sy uniform. Hy gaan bevryding op sy kop sit soos ’n ysterhelm. Hy trek die klere van vergelding aan. Hy gaan sy woede aan sy lyf dra soos ’n jas.