27. Daar was nogtans mense wat op die sewende dag uitgegaan het om kos bymekaar te gaan maak. Daar was egter niks om op te tel nie.
28. Die Here het toe vir Moses gevra: “Hoe lank gaan julle nog aanhou weier om te doen wat Ek van julle vra?
29. Julle kan mos sien dat Ek van die rusdag onthou en op die sesde dag sorg dat daar genoeg kos is vir die volgende twee dae. Op die rusdag moet elkeen by sy huis bly. Hy moet nie nog op die sewende dag van sy tent af weggaan om kos te gaan soek nie.”
30. So het die volk dan op die sewende dag gerus.
31. Die Israeliete het hierdie brood “manna” (dit beteken “Wat is dit dié?”) genoem. Dit was wit soos koljandersaad en het gesmaak soos iets met heuning in.
32. Moses het ook gesê: “Die Here het gesê ons moet twee kilogram manna vir die nageslag bewaar. Hulle moet sien watse soort kos die Here vir die Israeliete in die woestyn gegee het om te eet.”
33. Moses het vir Aäron die werk gegee om twee kilogram manna in ’n kleipot te sit. Hy moes dit voor die Here gaan neersit om dit vir die nageslag te bewaar.
34. Soos die Here Moses beveel het, het Aäron dit later in die ark bewaar waarin die bewys van Israel se ooreenkoms met die Here gehou is.
35. Die Israeliete het vir die volgende 40 jaar manna geëet. Dit was hulle kos totdat hulle in Kanaän aangekom het waar hulle kon plant en oes.