22. Agrippa sê toe vir Festus: “Ek sou hom baie graag wou ontmoet.”Festus sê toe: “Ek reël dat u hom sommer môre nog te sien kry.”
23. Die volgende dag het Agrippa en Bernice met prag en praal in die amptelike saal ingekom waar hulle Paulus te woord sou staan. Almal wat iets of iemand in Sesarea was, van hooggeplaaste militêre offisiere tot by vooraanstaande sakemense, het ook opgedaag vir die geleentheid. Festus het die teken aan sy soldate gegee om Paulus te laat inkom.
24. “Koning Agrippa en ander geëerde gaste,” het Festus gesê, “hier is die man oor wie dit alles gaan. ’n Groot aantal Jode het my eers daar in Jerusalem, en later ook hier, gevra om hom dood te maak. Hulle voel baie sterk daaroor dat hy nie verdien om langer te leef nie.
25. Ek het sy saak ondersoek en vasgestel dat hy niks gedoen het wat die doodstraf regverdig nie. Aangesien hy hom op die keiser beroep het, het ek besluit om hom Rome toe te stuur.
26. Maar ek weet nie wat ek aan my heer, die keiser, oor hierdie man moet skryf nie, want hy het niks verkeerds gedoen nie.
27. “Daarom laat ek hom nou voor u almal verskyn. En veral ook voor u, koning Agrippa. U moet my help om die een of ander klag teen hom te formuleer. Dit sal darem nie goed lyk as ons ’n gevangene die hele ent pad Rome toe stuur sonder ’n behoorlike aanklag teen hom nie.”