15. Ander mense het vir hulle geskree:“Gaan weg, julle is onrein!Gaan weg! Gaan weg!Julle moenie aan ons raak nie!”Hulle het toe weggegaanen hulle wou tussen ander volkegaan woon,maar daardie volke het gesê:“Julle mag nie vreemdelingehier by ons wees nie.”
16. Dit was die Here self wat hullena al die kante toe gejaag het.Hy wou hulle nie meer sien nie.Hy wou nie met die priesters praat nie,Hy wou nie jammer wees vir die leiers nie.
17. Ons het aangehou kyk of iemandons sal kom help,maar niemand het gekom nie.Ons het gewag en gewag,maar nie een volk het ons kom help nie.
18. Die vyande het ons spore gevolg soos jagters,ons kon nie kom op die oop stukke grondin die stad nie.Ons dood was naby,ons lewe was verby,ja, ons einde het gekom.
19. Ons vyande was vinnigeras die arende in die lug.Hulle het ons gejaag op die berge,hulle het vir ons gewag in die woestyn.
20. Die gesalfde van die Here,die man wat vir ons so belangrik wassoos die asem in ons neus,het ’n gevangene gewordin die tronk van die vyande.Ons het voorheen van daardie man gesê:“Hy sal ons beskerm wanneer onstussen die heidene moet woon.”