13. Hulle keer wanneer ekwil weghardloop.Niemand help hulle nie,maar dit is vir hulle lekkerom my naby die dood te bring.
14. Hulle hardloop na my toesoos soldate wat deurdie stukkende muurvan ’n stad hardloop,hulle kom vinnig na my toedeur die hope klippe.
15. Ek is ’n bang mens,niemand respekteer my nie,ek kan nie meer hoopdat dit beter sal gaan nie.”
16. “En nou is my lewe amper verby,ek kry elke dag baie swaar.
17. Elke nag is alles in my seer,die pyn hou nooit op nie.
18. God gryp my kleremet sy groot krag,Hy gryp my aan die kraagvan my rok
19. en Hy gooi my in die modder,ek het geword soos stof en as.