21. Die slaaf het na haar gekyk om te sien of die Here vir hom die regte vrou gewys het of nie.
22. Toe die kamele klaar gedrink het, neem die man ’n goue ring wat ’n halfsikkel weeg, en sit dit aan haar neus.Hy het twee goue armbande geneem, elke armband het tien sikkels geweeg, en hy het dit aan haar arms gesit.
23. Hy vra toe: “Wie se dogter is jy? Sê asseblief vir my, is daar slaapplek vir ons in jou pa se huis?”
24. Sy het vir hom gesê: “Ek is ’n dogter van Betuel. Hy is die seun van Milka en Nahor.
25. Daar is baie strooi en voer by ons, en ook slaapplek.”
26. Die slaaf het gekniel en voor die Here gebuig
27. en gesê: “Ek prys U, Here, God van my eienaar Abraham. U was goed vir my eienaar en U het gedoen wat U belowe het. U het my gelei na my eienaar se broer toe.”
28. Die dogter het huis toe gehardloop en sy het vir haar ma gaan vertel wat gebeur het.
29. Rebekka het ’n broer gehad. Sy naam was Laban. Laban het na die man toe gehardloop by die fontein.
30. Hy het die neusring gesien en die armbande aan sy suster se arms. Toe hy hoor sy suster Rebekka vertel wat die man gesê het, het hy na die man toe gegaan. Die man het by die kamele by die fontein gestaan.
31. Laban sê toe vir hom: “Kom saam. Die Here het jou geseën. Hoekom staan jy hier buite? Ek het al klaar die huis gereedgemaak vir jou en ook die plek vir die kamele.”
32. Hy het die man huis toe gebring, die kamele losgemaak en vir hulle strooi en kos gegee. Hy het vir die man water gegee om sy voete te was en ook vir die ander mans wat by hom was.
33. Hulle bring toe ook vir die man kos, maar hy sê: “Ek mag nie eet nie, ek moet eers vertel hoekom ek gekom het.”En Laban sê: “Praat.”
34. Toe sê hy: “Ek is ’n slaaf van Abraham.