16. Sy het ’n bietjie verder gaan sit, omtrent so ver soos ’n mens met ’n pyl kan skiet. Sy het gesê: “Ek wil nie sien hoe my kind sterf nie.”Sy het ’n bietjie verder gaan sit en sy het hard begin huil.
17. God het gehoor dat die seun huil. Die Engel van God het uit die hemel met Hagar gepraat en Hy het vir haar gevra: “Wat is fout, Hagar? Moenie bang wees nie, want God het gehoor dat die seun huil daar waar hy lê.
18. Staan op en tel jou kind op. Help hom, want Ek sal hom ’n groot volk laat word.”
19. God het Hagar se oë oopgemaak, en sy het ’n fontein gesien. Sy het die velsak vol water gaan maak en sy het haar seun daarvan laat drink.
20. God was altyd by Ismael. Hy het grootgeword en in die woestyn gewoon. Hy het geleer om baie goed met ’n pyl en boog te skiet.
21. Hy het in die Paran-woestyn gewoon. Sy ma het vir hom ’n vrou uit Egipte gekry, en hy het met haar getrou.
22. In daardie tyd het koning Abimelek en Pikol, die hoof van sy leër, vir Abraham gesê: “God help jou met alles wat jy doen.
23. Jy moet nou belowe dat jy nie vals sal wees teen my of teen my kinders of my nageslag nie. Ek was vriendelik met jou, en jy moet ook vriendelik wees met my en met hierdie land waar jy ’n vreemdeling is.”