12. “My vader, kyk hier, hier is die punt van jou bo-kleed in my hand. Ja, ek het die punt van jou bo-kleed afgesny, maar ek het jou nie doodgemaak nie. Jy kan sien ek is nie jou vyand nie, en jy moet dit weet, maar jy jaag my om my dood te maak.
13. Ek bid dat die Here sal sê wie het reg gedoen, ek of jy. Ek bid ook dat Hy jou sal straf oor wat jy aan my doen, maar ek self sal niks doen teen jou nie.
14. Die mense sê altyd: ‘Slegte mense doen slegte dinge,’ maar ek self sal niks doen teen jou nie.
15. Nou vra ek: Hoekom het jy, die koning van Israel, vir my gevolg en gejaag? Want ek beteken niks, ek is soos ’n dooie hond, soos ’n vlooi.
16. Die Here sal die regter wees, Hy sal sê wie het reg gedoen, ek of jy. Hy sal sien en Hy sal vir my ’n getuie wees teen jou. Hy sal sê ek het reg gedoen.”
17. Toe Dawid dit klaar vir Saul gesê het, het Saul gevra: “My seun Dawid, is dit jy wat praat?”En Saul het hard begin huil.
18. Hy het vir Dawid gesê: “Jy is reg, ek het verkeerd gedoen. Jy het goed gedoen aan my en ek het slegte dinge gedoen aan jou.
19. Jy het vandag gewys dat jy goed doen aan my. Jy het my nie doodgemaak toe die Here my vir jou gegee het nie.
20. Niemand sal sy vyand vry laat weggaan wanneer hy hom kry nie, maar jy het dit met my gedoen. Ek bid dat die Here goed sal wees vir jou.
21. En nou, ek weet baie goed dat jy koning sal word en dat jy lank koning sal wees.
22. Jy moet vir my belowe dat jy nie my nageslag sal doodmaak en nie my naam sal laat verdwyn uit my familie nie. Die Here moet die getuie wees.”
23. Dawid het dit vir Saul belowe, en Saul het na sy huis gegaan. Dawid en sy manne het opgegaan in die berge.